Zehirli Mantar İnocybe Fastigiata

İnocybe Fastigiata OUELET 1872 (Zehirli)

Mantarın Özelliği

Şapka tepesinden kenarlarına doğru oluk şeklinde çiz­gili, mantarın tepesi daima konik durumunu muafaza eder. (Şekil,3), Mantarın lamelleri yeşilimsi kahverengi ve serttir.

Morfolojik Özellikleri

Şapka: Genç mantarlarda ve gelişmiş mantarlarda şapka tepesi daima konik, gelişmiş olanlarda şapka şemsi­ye gibi açılır. Şapka tepesinden kenarlarına doğru oluklu ve lifî görünüş arzeder, kenarlarda yarılmalara sebep olur. Büyüklüğü 3-6 cm. çapındadır.

Lameller: Mantarın bütün gelişim devrelerinde serttir. Genç mantarlarda solgun sarı, sonra yeşilimsi sarıdan kahverengiye kadar değişebilir. Sap : Toprak içindeki diğer kısmına göre daha kalıncadır, şapkaya doğru incelir, sap lifî yapılı, toprağa yakın kısmı solgun sarımsı, şapkaya yaklaşınca kirli beyaz rengi alır. Büyüklüğü 6-8 cm. boyunda ve 0,5-1 cm. çapındadır. Et­li kısmı: Az, sert ve beyaz renklidir. Mantarı parmaklar arasında ezerek koklarsak, toprak kokusu veya hamur ko­kusu hissedilir. Sporları; Geniş elips şeklinde ve üzeri nok­talıdır. Büyüklüğü; 6,8 – 8,5 x 10,2 -12 mikrondur.

Yetiştirme Yeri Özellikleri

Mantar, kayın, meşe, çam ve köknar ormanlarında, Mayıs ayından kasım ayına kadar küçük gruplar meydana getirerek yetişir. Ayrıca park ve pahçelerde de görülür. Bi­zim memleketimizde ormanlardan açılan tarlalarda özellik­le ekin tarlalarında yetiştiği görülmüştür.

Diğer Özellikleri

Halkımızın itibar etmediği bir mantardır, halkın seve­rek yedikleri mantarlara da benzemez. 1972 yılı Mayıs ayın­da, Uşak ili ve çevresinde ölümlere sebep olmuştur. Man­tarın içinde fazla miktarda muskarin ihtiva ettiği bilinir.