Yaşlılıkta Bakım
Yaşlılıkta sağlık durumunu tanımlamak ve ölçmek oldukça güçtür. Yaşlılara “Genel durumun nasıl?” ya da “Sağlığını nasıl değerlendiriyorsun” diye sorulunca çoğunluğu “iyiyim” ya da “çok iyiyim” gibi yanıtlar verir. Dünya Sağlık Örgütünün 11 Avrupa ülkesinde yaptığı bir çalışmada 60 ile 64 yaş grubundaki erkeklerin %75’i sağlıklarını iyi olarak değerlendirmiştir. Daha ileri yaşlarda aynı yanıtı verenlerin sayısı azalmakla birlikte 85 ile 89 yaşındakilerin bile %58’i sağlık durumunu iyi olarak nitelendirmiştir.
Bu tür sorulara verilecek yanıtlar, kişinin bilgi birikimine ve kültürüne, örneğin kimi yakınmalarını hastalık sayıp saymamasına; deneyimine, örneğin kendi sağlığını başkalarının sağlığıyla kıyaslamasına; çalışabilecek durumda olup olmayışına ya da hekim ve diğer sağlık personelinin değerlendirmelerine bağlı olabilir. Kimi yaşlılar, hastalık durumlarını normal yaşlanmanın belirtileriyle karıştırabilirler. Bunun nedenleri, bu tür yakınmaların yaşlılığın doğal bir sonucu olduğuna inanmalarına ya da bu durumlarda tıbbın yardımcı olacağını zannetmemelerine bağlı olabilir.
Yaşlılık döneminde görülen hastalıkları önlemek amacı ile bir çok ülkede yaşlıların çeşitli sorunlarını danışacak klinikler açılmıştır. Bu tür kliniklerde hastalığın doğal gelişmesi ile birlikte genç ve yaşlılarda ne gibi farklılıklarla ortaya çıktığı ve tedavide yapılması gereken değişikliler üzerinde durulur.
Tedavinin asıl amacı hastayı yeniden evinde yaşayabilecek konuma getirmek olduğundan, hastayı bağımsız yaşantıya döndürmek için elden gelen herşey yapılır. Hasta mümkün olduğu kadar kendi çevresinde tedavi edilir ve evine göderilir
Yaşlıların sağlığını korumak için mümkün olan herşey yapılsa bile biyolojik bir olaydan yaşlanma döneminde kişi vücudunda kimi fizyolojik ve metabolik değişiklikler olur.
