Yara Komplikasyonlari

Yanık Komplikasyonları

Yanık, tedavisi uzun süren bir hastalık durumu­dur. Geniş III. derece yanıklarda, 21. günden sonra birkaç kez cild grefleri gerekir. Bu durum, yanık te­davisi esnasında (erken) ve tedaviden sonra uzun yıllar içinde (geç) birçok komplikasyon gelişmesine yolaçar.

Septik komplikasyonlar: Yanık tedavisi esna­sında, erken dönemde, yanık bölgesi dışında bazı organlarda enfeksiyon gelişir. Bunlar içinde en sık görüleni akciğer enfeksiyonları (bronkopnömoni, pnömoni, atelektazi, vd.) olup yanığa bağlı ölümle­rin başlıca nedenidir.

Sistit, üretrit ve periüretral abse yanıkta sık gö­rülür. Hastanın yatakta devamlı yarıyor olması, maseneye sonda konması, vd. gibi nedenler üriner enfeksiyonlara yol açar. Yanıklı hastalarda nedeni bulunmayan ateş yükselmeleri çoğu kez üriner sis­tem enfeksiyonlarına bağlı olmaktadır.

Septik tromboflebit yanıklı hastalarda sık görü­lür. IV kateterlerin 2 günden daha fazla yerinde tu­tulması veya periferik damarlardan hipertonik so­lüsyon verilmesi sonucu meydana çıkar.
Mantar enfeksiyonları geniş yanıklı hastalarda sık görülür. Geniş spektrumlu antibiyotiklerin en-dikasyon olmaksızın kullanılması olayı başlatır ve­ya şiddetlendirir. Bronşit, bronkopnömoni, üriner enfeksiyon, flebit, sepsis, vd. enfeksiyonlarda bak­terilerle beraber veya tek başına izlenir.

Akut gastroduodenal ülserasyon: Geniş yanık­lı hastalarda, travma ve stresin şiddetli seyretmesi, defans mekanizmasının bozulması, mide mukoza­sında ilk günler geçici iskemi oluşması gibi nedenlerle mide ve duodenumda akut ülserler oluşur; abondan kanama ile meydana çıkar. Bu patoloji, ta­rif eden kişiye atfen Curling ülseri olarak anılır. Hastaların erken dönemde oral beslenmeye alın­ması, nazogastrik tüb konmuş olanlara tüb yolun­dan belli aralıklarla antiasit ve sukralfat verilmesi gibi tedbirler ile ensidansı giderek azalmaktadır.

Marjolin ülseri: Yanık nedbesi üzerinde sku-amöz hücreli kanser gelişmesidir. Yanık tedavisin­den ortalama 25 sene sonra meydana çıkar; çoğu kez ekstremitelerde görülür. Kendi kendine bıra­kılmış yanık nedbelerinde, kontraktürlerde veya greftlenmiş nedbelerde oluşur. Devamlı travmaya maruz kalan yerlerdeki eski nedbelerin eksize edi­lip yerine kalın deri greftleri konması nedeniyle günümüzde giderek az görülmektedir.