Su Nedir Su Nasil Olusur

Su Nedir, Su Nasıl Oluşur, Su ve Canlilar

Canlılardaki tüm kimyasal reaksiyonlar, suyun sıvı formundaki or­tamlarda gerçekleşir. Su çözücü özelliğiyle, hücrelerin turgor halinin de­vamı ve canlı temel madde olan protoplazmanın özelliğini korumak açı­sından önemlidir. Suyun gaz halindeki görülemeyen formu su buharın­dan ibarettir. Sıvı formu ise yağmur, çiğ, sis, bulut, kar, dolu vs.dir.

Su, ekosistemler için hayati olan fotosentezde, CO2 ile beraber ham materyali teşkil eder. Canlılarda bünyenin ortalama %70’i sudur. Bu oran bazı canlılarda %90’a kadar çıkabilir. Bitkilerde tohumların çimlen­mesi, su ve içinde çözünmüş mineral maddelerin alımı ve üst organlara iletimi, transpirasyon (terleme), fotosentez, büyüme ve solunum gibi bir­çok biyolojik olaylar suyla düzenlenir. Su, bazı bitkilerde tozlaşmada, döllenmede ve yayılmada önemli rol oynar.

Hayvanlarda da tüm biyolojik aktiviteler direk ya da dolaylı olarak su varlığında gerçekleşir. Bu aktivitelerin düzenli olarak yürüyebilmesi vü­cuttaki belli bir su dengesine bağlıdır. Hayvanlar genel olarak susuzluğa açlıktan daha az dayanabilirler. Bununla birlikte susuzluğa dayanma, hayat devrelerindeki farklı dönemlere göre değişebilir.

Yeryüzü suyunun yaklaşık %97’si deniz ve okyanuslarda, %2’si bu­zullarda, geri kalan kısmı ise göllerde, akarsularda ve toprakta bulun­maktadır. Yeryüzünün %71’i okyanus ve denizlerle kaplı olduğundan canlılar için en büyük çevreyi sulu ortamlar oluşturmaktadır.

Su, çok yüksek bir ısı tutma kapasitesine sahiptir. Büyük kitleli sular, sıcaklığında fazla değişkenlik yapmaksızın çok fazla ısıyı emerler veya kaybederler. Böylece kış mevsimlerinde bile göl gibi tatlı sularda, sıcak­lık 4 °C’nin altına pek inmez. Yüzey nadiren donar. Bu da orada yaşayan canlılar için çok önemlidir. Ayrıca suyun bu özelliği sayesinde, tüm can­lılar terleme ile buhar halinde kaybettikleri suyla ısıyı da bünyelerinden uzaklaştırırlar. Böylece vücut ısılarını dengelerler.

Suyun ışık emme özelliği, bitkisel organizmaların yayılışını ve sucul ekosistemlerdeki primer üretimi belirlemektedir. Güneşten gelen ışığın saf sudaki yoğunluğu, her metrede yaklaşık %50 azalarak derinlere doğ­ru nüfuz eder. Su yüzeyindekine oranla ışığın %1’e düştüğü derinlikler­de, bitkisel organizmalardaki fotosentezin solunumu ancak dengeleye­bildiği noktaya (kompensasyon noktası) ulaşılır. Bu derinliklerde ekosis­tem için primer üretim durmuştur. Bu derinlik, tatlı sulardaki madde yoğunluğu daha az olduğundan 200 metreye kadar ulaşırken, su yoğun­luğunun daha fazla olduğu denizlerde ve okyanuslarda 100 metreye ka­dardır.