Pişikler

Pişik özellikle küçük çocuklarda üreme organları çevresi, karnın alt kısmı ve kalçalaın kıvrımlarında görülen kırmızı desenlerdir. Derinin dış tabakası kendini korumak için bir engel oluşturur. engelin başarısız olması pişiklerin gelişimi ile sonuçlanır.

Pişik nem, kimyasal maddeler gibi dış etkenlerle uzun süre temastan meydana gelir. İdrar ve dışkıdaki maddeler hassas deriyi irite ederek kırmızılaşmayla sonuçlanır.

İshal pişikleri arttıran bir başka nedendir. Bakterilerin bölgeye yerleşmesi de pişiği tetikler. Pişikler genellikle üç yaşına kadar sık görülmekle birlikte yetişkinlerde bile zaman zaman oluşabilir.

Bebek bezlerinin yeterince sık değiştirilmediği zamanalarda dışkı ve idrar perianal bölgeyi rahatsız ederek pişiklere neden olur. Sürekli nemli kalan bölge bakteriler ve mantar oluşumuna açık hale gelir. Sürtünme etkiyi daha da arttırarak bezlerin bel ve bacak bantlarının olduğu bölgelerde yoğunlaşır. Tahriş edici maddelerin bulunduğu deterjanların çocuk çamaşırlarının yıkanmasında kullanılması da bir başka nedendir.

Pişik nedeni ile doktora başvurmanın gerektiği durumlar şunlardır:

* Pişiklere yüksek ateşin eşlik ettiği durumlarda,
* Pişiklere dokunulduğunda çocuğun aşırı ağlamasında,
* Pişikler etrafında sivilce, kabarıklık ve sarı kabuklanmalar görüldüğünde,
* Pişiklerin çevresinde mantarlaşma başladığında,
* Pişikler bebek bezinin bulunduğu kısımların dışına taşmaya başladığında,
* Tüm önlemlere rağmen düzelme sağlanamadığında
* Pişiklerin ve çevresinin kanama yaptığı durumlarda doktora başvurulmalıdır.

Doktor pişiklerin boyutuna göre çeşitli kremler önerecek, bakteri ve mantar oluşumu varsa antibiyotik tedavisi uygulayacaktır.

Pişiklerin oluşumunu engellemek ve iyileşmelerini sağlamak için bazı noktalara öen gösterilmelidir.

Bebeğin altı sürekli temiz ve kuru tutulmalıdır. Çocuğun altı sık sık kontrol edilmeli ve bez kirlendikçe beklenmeden değiştirilmelidir. Gece boyunca en az bir defa kontrol edilmeli ve gerekirse değiştirilmelidir. Bezli bölgede hava dolaşımı iyi sağlanmalıdır. Bebeğin altı sürekli bağlı olmamalı, zaman zaman açıkta bırakılmalıdır. Bebeğin yatağı muşamba vb. ile idrardan korunabilir ama başlayan pişiği geçirmek hem aile hem de bebek için daha zorlu bir süreçtir.

Kimyasalları bol olan deterjanlarla yıkanan çamaşırlar bebeğin derisini rahatlıkla soyabilir. Bebeğin çamaşırları sabun tozu ile narince yıkanmalı ve ütülenerek mikropların ölmesi sağlanmalıdır.

Bebeğin altını sürekli silerek temizlemek yerine sık sık ılık su ile yıkama yolu ile temizlemek önemlidir. Derinin kıvrımları dahil nazikçe, varsa öel bir çocuk sabunu, yoksa sadece su ile temizlenmelidir. Yıkamadan sonra iyide kurutulmalıdır. Yıkamak pişiklerin acısını da hafifletmektedir. Alkol ve kimyasal içeren maddeler, mendillerle silmek çocuğun derisini tahriş eder.

Eğer temizlik kurallarına uyulmasına rağmen pişik devam ediyorsa kullanılan bebek bezinin markası değiştirilmelidir. Pişik olan bölgenin üzeri hava almayacak şekilde kapatılmamalı, sentetik kumaşlı giysiler, naylon muşambalar kullanılmamalıdır. Vazelin bölgenin sürtünmesini azaltır ve korur. Mısır nişastası da anneler tarafından sıkça kullanılan bir maddedir.

Bebeğin beslenmesi pişik oluşumuna etki edebilir. Anne sütü emen bebeklerde daha az pişik görülmektedir. Ek gıdaya geçildikçe her yeni besinin pişik oluşturup oluşturmadığı kontrol edilmelidir. Yeni bir yiyeceğin pişik oluşumuna neden olduğu görülüyorsa bu besinin verilmesi bir süre ertelenmelidir.

Bir deri hastalığı yoksa pişikler doğru bakımla 2-3 günde geçmelidir. Daha uzun süre devam etmesi bir mantar hastalığının habercisi olabilir. Mantar oluşumundan şüphelenildiğinden 1 fincan sılık su ve 1 kaşık elma sirkesi karışımı bölgeye sürülerek asit dengesi sağlanabilir.

Günümüzde pişiklere uygulanan çok başarılı kremler bulunmaktadır. Özellikle çinko oksit içeren kremler iyileştirici ve koruyucu