Percival Pott (1714 – 1788) Pott Hastaligi

Pott Hastalığı ve Pott Tümörü

Percival Pott 1714 – 1788

PERCİVAL POTT, 1714 yılında Londra’da dünyaya gelmiştir. Ya­zar olan babası, Percival henüz 3 yaşında iken ölmüş ve karısına cüzi bir para bırakabilmiştir. Bununla beraber Percival bazı zengin akra­baları sayesinde okuma fırsatını bulmuş ve 1729’da St. Bartholomew Hastanesi’ne cerrahi asistanı olarak girmiştir. Kısa zamanda ün sahibi olan Pott, henüz tahsilini tamamlamadan az çok bir refaha kavuşmuş ve annesi ile beraber yaşamaya başlamıştır. 1736 yılında Cerrahlar Derne-ği’nden (büyük diploma) almıştır. O zaman için bu diploma çok değerli bir ehliyet belgesi addedilmekteydi. Bu diploma verilmeden önce aday­lar çok sıkı bir sınava tabi tutulurlardı. Percival bir süre ortadan kaybola­rak bu sınav işini atlattı. Bununla beraber ün sahibi bir hekim olması ve yeteneğinin herkes tarafından tasdik edilmesi diplomanın kendisine veril­mesine imkan vermiştir. Annesinin ölümünden sonra evlendi ve St. Thomas hastanesi civarına yerleşti. 1774 senesinde St. Bartholomcw hastane­sine evvela cerrahi muavinliğine daha sonra da asli cerrahlığa atandı. Bu sırada hocalığa da başlayarak gerek nazari ve gerekse demonstrativ bir şekilde dersler vermeye başladı. Bu alanda da büyük bir ustalık gösteren ve ünlenen Pott modern ders verme tekniğinin öncülerinden biri oldu. 1758 yılında bir gün Pott atla sokakta giderken bir kazaya uğradı, allan düştü ve ayağının birkaç yerinde kırıklar meyda­na geldi. Damadı bu olayı şu şekilde anlatmıştır: “Acele ve fena bir tedavi şeklinin ne kadar kötü du­rumlara neden olacağını takdir eltiği için kırık ola­yından sonra duruş şeklini hiç bozmadı ve lüzumsuz hareketlerde bulunmadı. Westministere iki kişi yolla­yarak sedye getirtti. Büyük bir tahammül ve sabır içinde ve çok soğuk bir havada, yerde yatarak sedye-cilerin gelmesini bekledi. Bütün hazırlıklar tamam­landıktan sonra eve taşındı.”

Bu kaza dolayısıyla Percival’i muayene eden cerrahlar amputasyondan başka çare kalmadığını ifade ettiler. Ameliyata başlamak üzere alet ve edavatı hazırladıkları bir sırada Pott’un eski hocalarından biri yetişti ve kırığı muayene ettik­ten sonra, belki de bacağı kurtarmanın mümkün olacağını söyledi. Di­ğer cerrahlar da bu fikre katılınca, Polt bacağını kaybetme tehlikesini savuşturmuş oldu. Kırık yarası da normal seyrini takip ederek iyileşti ve kendi kırığı hakkında da açıklamalarda bulundu. Pott’un tarif etmiş olduğu konular arasında özellikle iki iltihabi vetire büyük bir önem arzetmektedir. Bunlardan birincisi “Pott’un şiş tümörü” olarak adlandı­rılmakta olan kafatası kemiklerinin osteomiyelitidir. İkincisi ise, bel kemiğinin tüberkülozudur.

1787 yılında yarım asır hizmet etmiş olduğu St. Bartholomew has­tanesinden ayrıldı. 1788 yılında Pnömoni’den ölen bu çalışkan bilgin tıp tarihinde her zaman seçkin bir yer işgal edecektir.