Omurga Yapisi Omurga Kemik Anatomisi

Omurga Yapısı, Omurganın Bütününün Okunması

Boyutları: Omurganın uzunluğu 75 santimetredir. Omurganın çapı­nın en fazla olduğu sakrumun tabanı hizasıdır.

Eğrilikleri; Bu eğrilikler iki türlüdür:

1. Önden arkaya
2. Yan

Omurganın boyun ve bel parçasında öne bakan bir konvekslik göğüs ve sakrum bölümünde öne bakan bir konkavlık vardır.

Bu eğrilikler yaşla değişir. Yeni doğanlarda omurganın yalnız göğüs bölümünde konkavlığı öne bakan bir eğriliği vardır. Diğer iki eğrilikler belli belirsizdir. Çocuk oturmağa ve yürümeğe başladıktan sonradır ki önce boyunda sonra belde eğrilikler başlar.

Yan eğrilikler, 4, 5, 6 ncı göğüs omurlarının hizasında görülen hafif bir eğrilik olup, bunun çok vakalarda konkavlık sola bakar, skolyoz adı alan bu yan eğriliklerin de sonradan olduğu kabul edilmekte ve çeşitli sebeplere bağlanılmaktadır. (Özel olarak mektep sıralarındaki fena oturma alışkanlıkları bunların arasındadır).

Omurganın dış görünüşü

Omurganın oynayabilen kısmı sakrumun üstündeki kalan parçası olup bunun çapı yukarıdan aşağı doğru çoğalır yani omurların büyük­lüğü sakruma kadar, gittikçe artar. Omurganın sakrumdan sonraki parçası ise hareketli olup bu bölümün çapı ise aşağı doğru gittikçe azalır.

Omurganın bütününün ön yüzü omur cisimlerinin üst üste gelmele­rinden meydana gelen ortada bir kolon gösterir.

Omurganın arka yüzünde orta çizgi üzerinde dikensi çıkıntıların üst üste durmasından meydana gelen bir ibik ile yanlarda uzunluğuna bir oluk gösterir bu oluk iç yanda dikensi çıkıntı, dış yanda eklem çıkıntılar ve enine çıkıntılarla dipte de omurların laminaları ile sınırlıdır.

Omurganın yan yüzlerinde omurların sapları ile bunların aralarındaki omurlararası delikleri vardır.

Omurga kanalı; Omur deliklerinin üst üste gelmesinden meydana gelen bu kanal, boyunda ve belde üçgen prizmatik biçimde, göğüs bölü­münde ise hemen silindiriktir.

Kanalın genişliği; omurganın hareketi fazla olan boyun ve bel bölümlerinde göğüs bölümlerine nazaran daha fazladır.

Omurların gelişmesi ve kemikleşmesi; Her bir omurda döl yatağı içi hayatının üçüncü ayında görüien ilkel kemikleşme noktası vardır. Bunlardan biri cisimde ikisi yanlardadır. Yanlardakiler üç ve dört yaş arasında cisminki ile birleşirler.

Her omurun çıkınlıları üzerinde beş tane ikincil (sekonder) kemik­leşme noktaları vardır, biri diken çıkıntı tepesinde, birerden iki tane yanlarda enine çıkıntıların tepesinde, biri cismin üst yüzünde olmak üzere bulunurlar, sonuncular cismin üst ve alt yüzünde lamel şeklinde bir kemik parçası görünüşünde olduklarından epifiz diskleri adı alır. Bunlar on ilâ on dört yaş arasında görülürler; 20 – 25 yaş arasında gelişmeleri sona erer, ve kemik üzerinde hiç bir kıkırdak kısım kalmaz yani kemikleşme noktalarından başlayan bölümler birbiriyle tamamiyle birleşmiş olurlar. Sakrumun omurlarının birbiriyle birleşmesi ise otuz yaşında tamamlanır.