Mantarlar Bilgi Mantarlar Cesitleri

Rhodophyllus Sinuatus SINGER 1941 (Zehirli)

Mantarın Özelliği, Mantarlar Bilgi, Mantarlar Çeşitleri

Genç mantarların renkleri, sarımsı kahverengi, geliş­miş olanlarda lammeller gül kırmızısı rengine döner. Man­tarın bütün gelişim devrelerinde un kokusu ve un tadı duyulur.

Morfolojik Özellikleri

Şapka: Genç mantarlarda, şapka kenarları sapa doğ­ru kıvrık, gelişmiş olanlarda şemsiye gibi açılır. Şapka de­risi kolayca soyulabilir. Rengi, beyazdan açık kahverengi­ye kadar değişebilir. Şapka üstü ince ağ şeklinde lifî yapılı ipek parlaklığındadır. Büyüklüğü: 5 – 20 cm. çapındadır. Lameller: Genç mantarlarda beyaz, gelişmiş olanlarda et kırmızısından gül kırmızısına kadar değişir. Fakat gelişmiş mantarlarda 1,5 cm.’ye varan lamel genişliği onu diğer mantarlardan ayırır. Sap: Beyaz renkli, lifi yapılı ve par­lak görünüştedir. Genç mantarlarda içi sünger şeklinde dol­gu ihtiva eder. Gelişmiş mantarlarda sapın içi oyu­lur. Toprak içindeki kısmında daima eğrilik göze çarpar. Sap, 4-12 cm boyunda 2-3 cm. çapındadır. Fakat bazen sapın kalınlığı 6 cm. çapa ulaşabilir. Etli kısmı; Beyaz par­lak, un kokusu yanında, Eczane’ye girince duyulan ilâç ko­kusu, bu mantarı parmaklar arasında ezince duyulur. Etli kısmı, ağıza alıp çiğneyince, tadının hoş olmadığı görülür. Sporları: Oldukça düzgün, beşgen veya altıgen şekilli, 8-10×7-8 mikron büyüklüğündedir.

Yetişme Yeri Özellikleri

Mayıs ayından ekim ayına kadar, milli topraklarda bazende karatopraklarda özellikle meşe ve kayın ormanları altında büyük çemberler meydana getirerek yetişir. Diğer orman ağaçları altında daha az görülür.

Diğer Özellikleri

Mantarın zehirliliği konusunda, bütün mantar araştırı­cıları birleşmekte, fakat mantarın öldürücü zehri olmadığı da belirtilmekte, fazla miktarda yenirse kuvvetli ishal yap­tığından bahsedilmektedir.

Yetiştiği yerde çok bol bulunması nedeniyle tehlikeli­dir, yukarıda belirtilen özellikleriyle mantarı tanımak en uy­gun olan yoludur.