Anadolu halk mutfağında özel bir yeri olan, adına türküler yakılan Madımak, kuzukulağıgiller familyasından otsu bir bitkidir. Köylerde çok sevilen ve nisan, mayıs, haziranın ilk yarısına kadar tarla ve bahçelerden toplanarak çeşitli şekillerde pişirilir. Madımak otu köylerden toplanarak şehirlerde de pazarlarda satılır. Besin olarak çiğ şekilde “madımak salatası” yapılarak yenir. Madımak aşı, mıhlaması, çorbası, yahnisi, böreği, gözlemesi, bükmesi şeklinde de pişirilen yemekleri yapılır. Bitki kurutulduktan sonra kaynamış suda demlenerek çay şeklinde de tüketilir.
Halk dilinde madımak ya da madımak pancarı, yöresine göre değişmekle beraber madımalak, badıma, badımak, badımalak, mercimelek, mercimenek ve kuşekmeği gibi adlarla anılır.
Madımak otunun yararları
Madımak idrar artırıcı, şeker hastalarında kan şeker düşürücü, damar büzücü olması sebebi ile uzun süreli kanamalarda kadınlarda ve hemoroid şikayeti olanlara tavsiye edilir. Bulantı ve kusmada, böbrek taşlarını düşürmede etkili olduğu bilinmektedir. Tohumları bronşit tedavisinde kullanılmaktadır. Şeker hastalığı ve egzama için kullanılır, guatr için lapası boğaza sarılır. Erzurum’da kadın hastalıkları için sütte haşlanır ve buğusu üzerine durulur. Tunceli’de romatizma hastalığına iyi geldiğine inanılır.
Anadolu insanının yıllardır tükettiği Madımak otunun bilinen bir zararı bulunmamaktadır.
