Klasik Genetik ve Sonuclari

Klasik Genetiğin Sonuçları

MENDEL’in 1866’da yayınlanan “Kalıtım Yasaları”, 1900 yılında DE VRIES, CORRENS ve TSCHERMAK adlı araştırıcılar tarafından tekrar keşfedildi. Çaprazlama ve hücre araştırmalarından, 1903 yılında kalıtım faktörlerinin taşıyıcısı olarak kromozomların söz konusu edilmesi sonucunda, KROMOZOM TEORİSİ ortaya atılmış oluyordu. Bu teori T.H. MORGAN tarafından 1910 yılında deneysel bir yolla da onaylandı. MORGAN, Mendel Yasaları ‘nı kontrol ve denetim amacına yönelik çalışmalarında, deney objesi olarak bu sefer bezelyeleri değil, sirke sineğini (Drosophila melanogaster) kullanmıştı.

ÇALIŞMA TEKNİKLERİ VE DENEY OBJELERİ

Kalıtım deneylerinde bezelyenin yanında birçok hayvan türü ve mikroorganizmaların da kullanıldığı bilinir. Amerikalı biyolog MORGAN 1910’danitibaren sirke sineği ile yürüttüğü genetik çalışmaları ve onun haritasını bulması nedeniyle 1923 yılında Nobel Bilim Ödülü’nü aldı. Sirke sineği döl süresinin 14 gün gibi kısa oluşu; bir çiftin meydana getirdiği yavru sayısının yüksek oluşu (300 yavru); kültürünün kolay oluşu; deney için kapladığı yerin büyük olmayışı ve verilen besinin çok ucuz oluşu gibi nedenlerden ötürü, en çok kullanılan bir deney objesi olma özelliğini, MORGAN’dan beri devam ettirmektedir. Kontrol edilebilir özelliklerinin sayısı da fazladır

SİRKE SİNEĞİNİN GELİŞİM DÖNGÜSÜ VE MUTANTLARI

Sirke sineği, olgun meyvalar üzerinde ve laboratuvarda, dişinin üzerine yumurtalarını bıraktığı besi ağarında yaşar. Yumurtalar 0,5 mm büyüklüğünde olup bırakıldıktan yaklaşık 24 saat sonra larvalar çıkar. Bunlar birkaç kez deri değiştirir ve yaklaşık 5 mm büyüklüğünde larva olarak; kültürlerin yapıldığı cam kavanozların yan taraflarında krizalitlesin Krizalitlerden 4 gün sonra erginler çıkar. Bunlar çıkışlarından yaklaşık 6 saat sonra çiftleşme ve dölleme yeteneğine ulaşacakları için, kalıtım deneylerinde kullanılacaklarsa, bu zaman dolmadan önce, eşeylerin birbirinden ayrılarak ayrı kavanozlara konulmaları gerekir. Eşey ayırdımı çok kolaydır; biraz büyükçe olan dişilerin abdomenlerinin uç kısmı sivri, erkeklerinki ise yuvarlak ve siyah renklidir.
Sirke sineğinin en uygun mutantları şunlardır; beyaz gözlü, beyaz (w) mutantlar, kanatları gelişmemiş vestigial (vg) ve vücut rengi siyah olan ebony (e) mutantl arıdır.

Mutantlar kendi aralarında veya yabanıl (wild) formlarla çaprazlanabilir. Bu formlar kırmızı gözlü olup normal kanatları vardır ve renkleri de gridir.

+/+ x vg/vg sembolleri saf kalıtsal normal kanatlı bir dişinin, saf kalıtsal vestigial kanatlı bir erkekle çaprazlandığını ifade eder. Dişi, çarpı işaretinin solunda, erkek ise sağında yer alır. Bölüm çizgisinin üstündeki alel ana, altındaki ise baba kökenlidir.