bir çocuğa aile olarak sahip çıkılmalı, kendine karşı olumlu bir tavır
geliştirilmesi konusunda teşvik edilmelidir. Çocuk problemin farkında ise uygun
zamanlarda; konuşurken bazı tutulmalar ve tekrarlamalar yaptığını ancak bunların
önemli olmadığını çok kişide buna benzer durumlar olabileceğini bunlardan
kurtulmanın mümkün olduğunu söylemek gerekir. Çocuk konuşurken onun dudaklarına
değil gözlerine bakmak, çocuğun konuşması üzerine aşırı titizlik göstermemek
gerekir.
Yorgun ve heyecanlı olduğu zamanlarda konuşmaya zorlamak, çocuk
konuşurken sakince dinlemek gerekir. Bir şey söylerken acele etmeden
söyleyebileceği kadar zaman verilmelidir. Konuşmasını kesmemek ve kekelediğinde
yardım etmemek gerekir.
Çocuğa önce derin bir nefes al veya yeniden
başla veya acele etme gibi uyarılarda bulunmak sakıncalıdır. Çocuk yavaş
konuştuğunda hızlı konuşmaya zorlamamak, alayı ve kötü şakaları disiplin aracı
olarak kullanmamak gerekir.