KARA EKMEĞİN YARARLARIİnsanlık 17 bin yıldan beri tahıl ürünleri yetiştirerek yaşamını sağlıyor.Daha doğrusu sağlıyordu demek,gerek,çünkü,günümüzde beyaz undan yapılan ekmek,sağlığımıza katkıda bulunmaktan çok zarar sağlıyor.Çünkü kara buğday ekmeğinin aksine beyaz ekmek,bünyemize getirdiği fazla kilolarla şişmanlığa sebep oluyor.
Aslında kara buğday ekmeğini yeğlememiz için iki ciddi neden var.Sağlığımıza yarar sağladığı gibi daha da ekonomik.Fırından aldığınız beyaz ekmek size boş kalori sağlarken,kara buğday ekmeği,vitaminler başta olmak üzere,temin ettikleri ile eczanelerden uzak kalmanızı da garanti ediyor.
Tahıl ürünleri,Orta çağ da devrin hem ekmeği hem de başlıca öğünü olarak itibar görüyordu.Genellikle tahıl türü sofraya getirilir,tek öğün yemek hangisiyse üzerine dökülerek yenirdi.Eski Mısırlıların ekmek yapmayı bildikleri anımsanırsa,insanın tahıl ürünlerine sevgisinin eskiliği daha iyi anlaşılır.Doğanın bütün zenginliklerini ve yararlarına kısa bir göz atalım.
Yulaf :
Özellikle kuzey ülkelerinin halkları,çok eskilerden beri yulafa itibar ediyor.Yulaf,tiroit bezinin çalışmasını hızlandırıyor,vücuda ısı veriyor.Bu nedenle yazdan çok kışın yenmesi yeğleniyor.Vikinglerin güçlü kuvvetli yapılarını göz önüne getirin ve yulafın yulafın nimetlerini daha iyi anlayın.
Toksin savar olan yulaf bu nedenle de üre,şeker ve cinsel iktidarsızlık çekenlere de tavsiye ediliyor.Ayrıca bir büyüme hormonu içerdiği çeşitli vitaminler ve madensel tuzlar barındığı için ( en başta D vitamini ) özellikle çocuklara salık veriliyor.Kışın sabah kahvaltılarında kaynatılıp lapa şeklinde yenebilir.İçine ayrıca kuru yemiş veya bal da katılabilir.
Mısır :
Yaz mevsiminde özellikle Ortadoğu ülkelerinde sokaklar haşlanmış veya kebap mısır satan seyyar esnafla dolar.Tuzlanarak uzatılan mis kokulu haşlanmış bir mısır koçanının lezzetine doyum olmaz.Kebabının nefis kokusu ise,adeta iştah açar.
Yulafın aksine,mısır yazın yenen bir tahıl ürünüdür.Tiroit bezinin faaliyetini sakinleştirir.Vücuda serinlik verir.Dünyanın genellikle sıcak yörelerinde yetiştirilmesinin bir nedeni de budur. Mayalar,Aztekler ve İnkalar mısırı ilk yetiştiren kavimler olarak biliniyor.Kristof Kolomb sayesinde,mısır bütün dünyaya yayılan bir tahıl ürünü oldu.Patates ve domates de yine aynı yoldan dünyaya yaygınlaştı.Mısırın yazın çocuklara bol bol yedirilmesi yerinde olur.
Darı :
Fransa’da öncelikle Galyalılar tarafından çok sevilen bir tahıl ürünü.Özellikle,A vitamini demir ve magnezyum açısından çok zengin. Bunlar da hücreleri yenileyen öğeler.İçerdiği fosfor ise,beyin faaliyetini hızlandırırken ,yorgunluğun atılmasına sebep oluyor.Düzenli darı tüketenlerin,nezle,grip,bronşit gibi hastalıklara yakalanmadıkları,diş çürüğü nedir bilmedikleri,saç sağlıklarının çok yerinde olduğu söyleniyor.Darı tek başına yenilebileceği gibi,pilav gibi,bir başka yemeğe eşlik edebilir.
Pirinç :
Dünyada insanların hemen hemen yarısı pirinçle besleniyor.Asya’da dünyaya gelen bu tahıl ürünü,buradan bütün dünyaya yayıldı.O kadar ki,bugün İtalya ve Fransa’da yetiştirilen pirinçler bile,Asya kökenli olanlar kadar revaçta.Buğdayda olduğu gibi,pirincin de bütün besleyici ve yararlı unsurları kabuğunda.
Bu nedenle beyazlatılan cilalanan yani işlem gören pirinç besleyici özelliklerini yitiriyor.Bembeyaz bir pirinçten yapılan bir tabak midenizi şişirip kabız olmanıza yol açabilir.Bunu bilin ve kırıklı kahverengiye yakın renkteki pirinç türlerini yeğleyin.
Çavdar :
Çavdar ise damar sertliği kan dolaşımı bozuklukları yüksek tansiyon gibi rahatsızlıkları olanlara özellikle öneriliyor.Ayrıca çavdar çok lezzetli bir tahıl ürünü.Vücuda enerji sağlıyor.Kara buğday eğmeğiyle çavdar ekmeğini dönüşümlü olarak yemek tavsiye ediliyor.
Arpa:
Dünyanın en eski tahıl ürünlerinden biri de hiç kuşkusuz arpa.Çünkü Mısır’da yapılan kazılarda arpa tohumları bulunduğu biliniyor.Şöyle yaklaşık bir tahminle arpanın 17 bin yıllık bir geçmişi olduğu öne sürülüyor.Fakat tek meziyeti bu değil. Çok büyük faydaları var.Kemiklere kalsiyum sağlıyor,hücrelerin sağlığını koruyor ve sinir hücrelerini takviye ediyor.
Kara buğday:
Fransa’nın özellikle.Bretagne bölgesinde yaygın olarak tüketilen kara buğdayın eczacılıkta da pek çok ilacın üretilmesinde kullanıldığı anımsanacak olursa,nimetlerinin ne kadar çok olduğu kendiliğinden ortaya çıkar.Ama siz siz olun çorba halinde sofranıza getirerek yemeyi yeğleyin.Kara buğdayda P vitamininden ( damarları kuvvetlendirir ) başka dişleri koruyan flüor da bol bol var.
Buğday:
Buğdayı ekmek,hamur işleri,galeta çorba gibi çok çeşitli şekillerde tüketiyoruz.Oysa buğday tohumunun kendiside başlı başına bir besin maddesi olabiliyor.Hem de ilaç değerin de ilaç değerinde bir besin.Hatta ” mucize bir ilaç ” demeye bile cüret edeceğim.Kendi üzerimdeki deneyimimden biliyorum buğday lapası kadar kuvvetlendirici bir besin görmedim.Yakalandığım sinir depresyonundan buğday lapasıyla kurtuldum.Buğdayın içerdiği fosfatlar ona bu özelliği sağlıyor sanıyorum.Magnezyum bakımından da çok zengin bir tahıl.
Ayrıca sindirim sisteminin çalışmasını kolaylaştırıyor.Kalsiyumu,fosforu,B vitamini ( özellikle de B1) de cabası.
Bir diğer meziyeti daha:E vitamini içermesi.Bu sayede satım,şeker,kalp hastalıkları,bazı kanser türleri,kısırlık gibi illetlere karşı da birebir bir besin-ilaç.Potasyumu,demiri ve çinkosuyla da kansızlık illetini alt ediyor. Bir buğday taneciğinin böyle mucizeler yaratacağına inanmıyorsanız,deneyin görün.
