Antioksidanlar: A, C, E, Selenyum.
1993′de 13 avrupa ülkesinde yapılan çalışmalarda antioksidanların düzenli kullanımında vücut direncini iki kat artırdığı, felç olasılığını %25 oranında azalttığı ortaya çıkmıştır. Kalp sağlığının devamlılığı için temel antioksidanlar günlük şu dozlarda kullanılmalıdır;
E vitamini: 400-800 IU
C vitamini: 500-1500 mg
Beta karoten: 15-60 mg
Selenyum: 100-400 mcg
Özellikle E vitamini kolesterolün oksidasyonunu engelleyerek kalp ve damarlar üzerinde önemli koruyucu etkiler gösterir. Yapılan çalışmalarda kalp krizi riskini anlamlı derecede azalttığı ortaya çıkmıştır.
Omega 3 yağ asitleri: Özellikkle EPA ve DHA kalp sağlığında çok etkilidir. Amerkan Kalp Derneği günde 1 g EPA ve DHA alımını kardiyovasküler koruma amacıyla önermektedir.
Lecithin: Vücuttaki tüm canlı hücrelerin ihtiyacı olan çoklu doymamış bir yağdır. Kan yağlarının özellikle de kolesterolün vücuttan atılmasını kolaylaşrırır.
Co Q10: Hücrelerdeki enerji üretiminden sorumludur. Özellikle kalp hücrelerinde çok bulunur ve kalbin sağlıklı çalışmasında rol oynar. Yapılan çalışmalarda kalp hastalarında Co Q10 düzeyleri düşük bulunmuştur.
Maxi-L- Carnitine: Kalp için koruyucudur. Yapılan çalışmalarda hastaların egzersiz dayanıklığını artırdığı görülmüştür. Ayrıca kalp krizi riskini artıran nitrogliserin birikimini azaltır.
Grape Seed Extract: Bağ dokusunu korur, esnekliğini sağlar. Üzüm çekirdeği ekstresi, dolaşımı güçlendirip, damarları korur, bunun yanında kolsterolü düşürerek vücudu kalp hastalıklarına karşı güçlendirir.
Alpha Lipoic Acid: Damardaki şeker tahribatını geri döndürebilen tek antioksidandır. Hem antioksidan etkilerinden hem de ağır metalleri uzaklaştırabilme etkisinden dolayı kalp hastalıkları riskini azaltır.
Garlic oil: Kolesterol seviyesini düşürür. HDL/LDL oranını dengeler. Tansiyon düşürücü etkisi de vardır.
B6 vit, B12 vit, Folik asit: Homosistein düzeyini dengeleyerek kalp krizi riskini azaltır.
Hawthorne: Kalp kasının kasılmalarını ve koroner arter kan akışını düzenlemeye yardımcıdır.
Chelated Magnesium: Kas kasılmaları için gereklidir. Kalp fonksiyonlarının verimliliğini sağlar. Kalp krizi geçirenlerde normalden düşük seviyelerde olduğu görülmüştür.