Farelerin çürümüş yiyeceğin ya da düşmanın kokusunu aldıklarında, bunları “tehlike” olarak algılayarak içgüdüsel hareket etmelerinden yola çıkan Tokyo Üniversitesi’nden Hitoşi Sakano ve ekibi, farelerin tehlike karşısında edinilmiş davranışlarla ne tepki verdiklerini anlamaya çalıştı.
İlk olarak farelerin burnundaki koku alıcılarını (koku reseptörleri) kısmen etkisiz hale getiren bilim adamları, bu memelilerin “tehlikeli kokuları” alabildiklerini, ancak bu kokuların tehlike anlamına gelip gelmediğini anlayamadıklarını gördü.
Daha sonra araştırmacılar, farelere “tehlikenin kokusunu” alınca zehirlenebilecekleri yiyecekleri yememelerini ya da düşmanlarından uzaklaşmalarını” öğretti.
Araştırma sonunda edinilmiş ve içgüdüsel davranışlar sırasında farelerin koku bilgilerini alan beyin bölgelerinin aynı olmadığı sonucuna varıldı.
Farenin ana koku alma sisteminin, aynı koku karşısında harekete geçen ve biri doğuştan gelen, diğeri kokulara karmaşık bilgilerin öğretilmesiyle verilen cevaplar şeklinde olan en az iki modülden oluştuğu anlaşıldı.
Memelilerde kokuların çok sayıda koku alıcısını harekete geçirdiği biliniyor, ancak bu koku alıcılarının işlevi çok iyi bilinmiyor. Araştırma, İngiliz Nature dergisinin internet sayfasında yer alıyor.
