HPV İnfeksiyonları
• En yaygın seksüel geçişli hastalıktır.
• ABD de 20 milyon infekte kişi vardır.
• Yılda 5.5 milyon yeni infeksiyon oluşmaktadır.
• Çoğu asemptomatiktir, gerçek prevalans bilinmiyor.
• Tüm seksüel aktif kişilerin % 75’i yaşamlarının bir yerinde infekte oluyorlar.
• Bunların çoğunluğu geçici infeksiyon olduğu için: ABD de tüm popülasyonun % 15 i şu anda infekte durumdadır.
• Yeni infeksiyonların % 74 ü 15-24 yaş grubundadır.
• Seksüel aktif adölesanların % 50 si cinsel yaşamın ilk 3 yılında infekte oluyor.
Dünyada Serviks Kanseri
• Her iki dakikada bir kadın ölüyor.
• Ölümlerin % 80’i gelişmekte olan ülkelerdedir.
• Taramalar sürmesine rağmen kadınlar risk altında olmaya devam etmektedir.
• HPV enfeksiyonu kolayca bulaşır, genellikle ilk cinsel ilişkiden hemen sonra bulaştığı saptanabilir.
• Kadınların yaklaşık % 80’i yaşamlarının bir anında HPV ile enfekte olur.
HPV Tipleri Ve Onkojenite
*6, 11, 40, 42, 43, 44, 54, 61, 70, 72, 81
Düşük risk HPV tipleri
*26, 53, 66
Muhtemel yüksek risk tipler
*16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51,52, 56, 58, 59, 68, 73,82
Yüksek risk HPV tipleri
HPV-kanser ilişkisi
*Tüm dünyada serviks karsinomu örneklerinde HPV tipinin prevalansı % 99.7 olarak hesaplanmaktadır.
*HPV 16 servikal skuamoz hücreli kanserde en yaygın tiptir.
*HPV 18 daha çok servikal adenokarsinomlar (% 52) İle ilişkilidir.
*HPV 16, 18, 31 ve 45 serviks kanserlerinin % 75-80’inde bulunur.
*HPV tip 16 varyantları As, AA, Af1, Af2 ve NA1’dir.
*HPV 16 % 50 , HPV 18 % 16 , HPV 45 % 8 ,HPV 31 % 5 ,Diğer HPV’lar % 21 sorumludur.
HPV nin Bulaşma Yolları
• İnfeksiyonun oluşması için virusun bazal hücrelere girmesi şarttır.
• Cervix ve anüste immatür, ince epitelden kolayca girer.
• İntroitus, vajen, dış genital deride mikroskobik yırtıklar ve abrazyonlardan hücre içine girer.
• Vaginal cinsel ilişki şart değildir.
• External anogenital bölgeye bulaşan virus, self-inokülasyonla diğer alanlara yayılabilir.
• Oral geçiş ve çevresel yüzeylerden, elbiselerden geçiş ispatlanmamıştır.
HPV Enfeksiyonunda Doğal Seyir
Uzun Süreli Klinik Remisyon İnkübasyon (1-8 ay).
Persitans veya Rekürren hastalık İlk Lezyon İmmün Cevap Ort 9 ay.
Aktif gelişme (1-8 ay).
Konakçı koruması (3-6 ay).
HPV’ye Bağlı Değişiklikler
Yüksek Risk HPV (Tipler 16, 18, vs.)
% 60’ı 2-3 yıl içinde geriler.
% 15’i 3-4 yıl içinde ilerler.
% 30 – % 70’i 10 yıl içinde ilerler.
HPV İçin Risk Faktörleri
• Yaşam boyu cinsel partner sayısı etkendir.
• Partnerinin şimdiki ve geçmişteki partner sayısı önemlidir.
• Sünnet, HPV infeksiyonu alımı ve geçişini azaltıyor.
• Kondomun riski azalttığına dair epidemiyolojik kanıt yok (NIH raporu).
• Kondom kullanmayanlarda daha fazla kondillom, ca olması dikkat çekicidir.
• Kondomun herpes, chlamydia riskini azaltması nedeniyle kullanımı öneriliyor.
HPV İçin Risk Faktörleri
• İmmün yetmezlik
• HIV infeksiyonu
• Renal transplant hastaları
• Yüksek parite >5
• Sigara
• Oral kontraseptifler: 5 yıl OK kullanımı 2 kat , 10 yıl OK kullanımı 4 kat risk artışı yaratıyor.
Servikal kanser için risk faktörleri ( Hpv cervical cancer )
Sigara,
Cinsel aktivitenin erken yaşta başlaması,
Uzun süreli oral konraseptif kullanımı,
İmmun yetmezlik,
Çok sayıda cinsel partner olması,
Multiparite, diğer cinsel yolla geçen infeksiyonlar.
Yılda tüm dünyada 500,000 kadına serviks kanseri tanısı konuyor. Bunların yarısı (270,000) hayatını bu nedenle kaybetmektedir. Yani serviks kanseri nedeniyle her iki dakidada bir kadın ölüyor. Bu ölümlerin % 80’i gelişmekte olan ülkelerdedir. Erken tanı için taramalar sürmekle beraber yeterli etki sağlanamamakta ve kadınlar risk altında olmaya devam etmektedir.
İlk cinsel ilişkiden sonra bulaşabileceği gibi ergenlik çağında cinsel ilişki olmayan ten temasları ile de bulaşabilmektedir. Kadınların yaklaşık % 80’i yaşamlarının bir anında HPV ile enfekte olur. Bu da ileride kanser olma riski demektir.
Kadınların yaklaşık % 80’i yaşamlarının bir anında HPV ile enfekte olur. Bu enfeksiyonların %75’inde etken virüs onkojenik bir türdür. Serviks kanseri olan kadınlardan alınan örneklerin neredeyse tamamında HPV varlığı saptanmıştır.
Nüfustaki oran prevalansın ve ilişkili risk faktörlerinin, maruz kalma ve kanser arasındaki ilişkisini gösterir. Her bir eğim altta yatan ilişkili bir riski belirtir. Bağlar, çok sayıda epidemiyolojik çalışmalarda tespit edilmiş ilişkili risklerin alanını ve bir zamandaki nüfustaki partiküler risk faktörünü gösterir. Örneğin: sigara içenler, hiç içmemişlere göre akciğer kanseri için 10 kez daha fazla risk taşırlar. 10-25 yıl önce sigara içenlerin prevalansı % 40 civarındaydı. % 40 prevalansın enterpolasyonu ilişkili riskler = 10 için oranı % 80 olarak verir.Bu tahmin ana önleme hedefini belirtir ve aynı zamanda tüm akciğer kanserlilerin % 80’inin sigara ile ilgili olduğunu gösterir ve topluca sigara içilmesinin bırakılmasıyla akciğer kanseri insidansında % 80 azalmaya sebep olabileceğini işaret eder.Aktif sigara içimi ve akciğer kanserine ek olarak, diğer dört kanser kontrol hedefleri de gösterilmiştir. ETS: pasif sigara içicilik.
Onkojenik ve düşük riskli HPV tipleri
HPV tiplerinin onkojenik olduğu çalışmalarında en çok HPV 16, 18, 45 ve 31’in onkojenik potansiyeli olduğu saptanmıştır.
Onkojonik virüslerin birbirine yakın olduğu gözlenmektedir.
Onkojenik tipler, önemi belirlenmemiş atipik skuamöz hücrelere (ASCUS), düşük ya da yüksek dereceli pre-kanseröz intraepitelyal lezyonlara ve serviks kanserine neden olabilmektedirler.
Düşük riskli tipler, genital siğil veya düşük dereceli intraepitelyal lezyonlara neden olabilmektedirler.
Bulaşma yüksek riskli (HPV tip 16, 18 gibi) virüslerle olduysa displazi ihtimali fazla olacaktır. CIN I döneminde vakaların % 60’ı spontan iyileşir. Ancak kalan %40 büyük olasılıkla 10 yıl içinde herhangi bir aşamada serviks kanseri olarak karşımıza çıkacaktır.
HPV bulaşmasından sonra neler olmaktadır? Normal epitel enfekte olduktan sonra ilk dönemde düşük gradeli skuamoz intraepiteliyal lezyon gözlenebilir. Bu sırada skuamöz epitelde hafif displazi (CIN 1) izlenir. Bu süreç aylar içinde gerçekleşebilir. Ancak daha sonraki differensiyasyon yıllar içinde meydana gelir. Bu sürecin herhangi bir döneminde spontan gerileme gözlenebilir. CIN II denen dönem saptandığında derhal tedavi başlamalıdır.