Herpes Zoster (Zona) ve Suçiçeği (Varisella)
Aynı küçük DNA virüsü, sadece yayılımı, semptomlar ve hastanın bağışıklık durumu açısından değişen bu hastalıkların her ikisine de neden olur. Su çiçeği (varisella) vakalarının çoğu (ama hepsi değil) bebek veya çocukluk çağında gelişir. Bu hastaların bazılarında virüs aktifleşip zonaya neden olur.
Varisella
Çocukluk çağının bu yaygın hastalığı damlacık enfeksiyonu olarak ve lezyondan bulaşır, inkübasyon süresi 14-21 gündür. Beraberinde ateş ve halsizlik bulunur. Lezyonlar daha çok yüz ve gövdede bulunur, ancak bazen ekstremitelerde de görülür. Papüller ve papüloveziküller kabuklanır ve bu kabuklar 7-14 günde düşerek bazen küçük çukurcuklar şeklinde izler bırakabilir.
Herpes Zoster (Zona)
Hastaların çoğu 50 yaşın üzerindedir, ancak, AİDS gibi bağışıklık sistemi bozulmuş hastaları da tutabilir. Bulaşmaz ama spinal sinirlerin gangliyon köklerinde latent kalabilen virüslerin aktivasyonu ile oluşur. Zona hastadan hastaya bulaşmaz ama su çiçeği bulaşabilir.
Hastalık çoğunlukla bir veya birkaç dermatomun dağılım bölgelerinde parestezi veya ağrı ile başlar. Maksiler, mandibular veya oftalmik duyusal sinirlerin dağılımı ile beraber trigeminal gangliyonun dallarından birinin tutulumu en sık görülen formlardır. Servikal ve torasik dermatomlar da sık tutulur. Lezyonlar, primer enfekte dorsal köklerin inerve ettiği alanlarla ile sınırlıdır ama bazen başka yerlerde de küçük lezyonlar bulunabilir. Zona hastalarının yüzde 25-30’u deri lezyonları yok olduktan sonra bile ağrı ve parestezi’den şikayet edebilir.
Herpes zoster, AİDS veya lenfoma gibi immünsuprese hastalarda da görülebilir. Bu durumda hastalık şiddetli seyreder ve birkaç dermatomu tutabilir.
Çoğu zaman lezyonu temiz tutmak dışında başka bir spesifik tedaviye gerek yoktur, gerekli olduğu durumlarda sekonder enfeksiyonları önlemek veya tedavi etmek için antibiotikler kullanılabilir. İlk günde oral veya intravenöz asiklovir 800 mg günde beş kez kullanımı hastalığın süresini ve şiddetini kısaltır.
