Gözkapağı Hastalıkları

Gözkapağının serbest kenarının ve kirpik diplerinin kronik iltihabına blefarit denir. Çeşitli mikroplar, parazitler, kötü sağlık koşulları, duman ve tozlar, hatta düzeltil­meyen kırılma kusurları blefarit yapabilir. Hasta kaşıntı, göz yaşarması ve ışıktan kaçmak (fotofobi) gibi şikâyetlerde bulu­nur. Gözkapağındaki bezlerin, Zeiss ve Meibomius bezlerinin cerahatli iltihabına arpa­cık (Hordeolum) denir. Kapakta şişlik, kızartı ve ağrı vardır. Şişlik genellikle bir hafta içinde patlayarak dağılır. Tedavi an­tiseptikti göz banyoları ile sıcak pansı-manlardan sonra antibiotikli pomat sürmek suretiyle yapılır. İnatçı vakalarda stafilokok aşısı tavsiye edilir. Gözkapağının içindeki Meibomius bezle­rinin kronik iltihabından sonra ağrısız sert bir şişlik şeklinde kalmasına şalazyon (Chalazion) adı verilir. Sıcak pansımanla ve zamanla geçmeyen bu kistik teşekkül­ler cerrahi olarak çıkartılmaktadır. Gözkapağının hareketinin azalması ve düşmesine ptosis denir. Myasteni gravis denen hastalıkta veya felç vakalarında gö­rülür. Tedavisi hastalığa göre yapılır. Kapağın serbest kenarının ve kirpiklerin içe dönmesine entropium, dışa dönmesine ise ektropmm denmektedir. Gözkapağın­daki nedbe veya felç gibi sebeplerden mey­dana gelen bu gibi durumlarda kirpiklerin korneayı dürtmesi sonucu ağrı, göz su­lanması ve kanlanma gibi belirtiler vardır. Gözün saydam tabakasının (kornea) ve konjunktivanın kurumasını önleyen, te­mizlenmesini sağlayan gözyaşı, gözyaşı bezlerinden (glandula lacrimalis) salgılanır. Gözyaşı kanalı arkada burun içine acıtır. Tıkanması bazı rahatsızlıklara ne­den olur ve bir sonda ile açılmak zorunda kalınabilir. Ağlamak bu salgının ruhsal ola­rak artmasıdır. Bazen iritasyon ve hastalık nedeni ile de gözyaşı artar veya azalır. Hemofilide, vazomotor bozukluklarında ve menstruasyon sırasında bazen kanlı göz­yaşı görülebilir.