Diş ile İlgili Kötü Alışkanlıklar

Süt çocuklarının devamlı emzik ya da biberon emmeleri, daha ileri yaşlarda parmak, dil emme, okul çağında ders çalışırken kalem ısırma, gelişmekte olan çene kemiklerinin bozulmasına yol açar ve yerlerini almakta olan dişlerin uzamalarına engel olur. Dişler öne fırlar aralıklanır, alt ve üst çene arasında açıklık oluşur. Yemek kalıntılarının birikmesi sonucu çürük ve dişeti iltihaplan görülür. Ağızdan soluma alışkanlığı ya da damak kubbesinin çukurlaşmasına neden olur. Ayrıca tükrük salgısı azalır. Ağızda kuruluk meydana gelir. Tükrüğün temizleme görevi ortadan, kalktığı için dişetleri iltihaplanır, şişer, dişler çürür. Burun yollarında bir tıkanıklık varsa ya da ruhsal nedenlerle çocuk ağzından soluyorsa, bunların tedavisi gerekir. Kötü alışkanlıkların en önemlisi, çocuğun içerisinde süt ya da mey-va suyu bulunan biberon ile bala, şekere, lokuma batırılmış yalancı emzikle uyumasıdır. Çocukta dişler, sürerken fırçalama işlemine başlamalı ve sütü bardaktan içebilecek yaşa gelince de emzirmeyi bırakmalıdır.

Dişler yerini aldıktan sonra diş plakaları yok edilmelidir. Çünkü diş plakaları diş çürükleri ve dişeti iltihaplarının kökeninin oluşturur. Çocuklarda çürüğün önlenebilmesi için karbon hidrat ve özellikle sak-karoz (şeker) alımını aza indirmek gerekir. Diş çürümelerini önlemek için, asitlere karşı diş minelerinin direncini arttırmak gerekir. Bunun için ya tablet olarak alınan ya da dişler üzerine sürülen flüor kullanı lir. Henüz başlamış çürükler de dolgu yapılmadan flüorlu ilaçlar sürülerek iyileştirilebilir. Ancak bu aşamaya gelmiş bir çocuğun dişleri bir diş hekiminin kontrolü altına alınmasında yarar vardır.

Tırnak yeme, alt çeneyi sağa sola ya da ileriye geriye oynatma alışkanlıkları ile diş gıcırdartma, dişlerde aşınma ve çenede gelişim bozuklukları meydana getirir. Bu türlü davranış bozukluklar1 küçük yaşta önlenmelidir.