Ağızda bulunan dişlerin görevi besinleri koparmak ve öğütmektir. Gelişmiş bir insanda 32 diş bulunur. Dişin görevlerine ve biçimlerine göre değişik adlar verilmiştir. Önde kesici dişler (incisi-vus) (1,2), onların yanında köpek dişi (caninus) (3), yanlara doğru küçük azı dişleri (premoler) (4,5) ve arkada büyük azı dişleri (moler) (6,7,8) yer almaktadır. Kesici dişler isminden de anlaşıldığı gibi üst kısmındaki kesici kenarları karşılıklı gelerek besinleri keser.
Köpek dişlerinin sivri olan üst kısmında bulunan tüberküller besinleri parçalamaya yarar. Azı dişlerinin geniş olan üst bölümleri yani çiğneme yüzeyleri besinlerin öğütülmesi için uygun bir yapıdadır.
Bir dişin ağız boşluğunda dişetinden dışarda kalan kısmına kron, çene içinde gömülü olan kısmına kök ve bu ikisinin birleştiği kısmına da dişin boynu (köle) denir. Kesiciler, köpek dişi ve genellikle birinci küçük azılarda dişin bir kökü vardır. İkinci küçük azılarda diş genellikle iki köklüdür. Üst çene azı dişleri ise üo köklüdürler. Her dişin ana kitlesini oluşturan kısmına dentin adı verilir. Dentin kronda, mine denilen bir tabaka ile, kökte ise sement ile kaplıdır. Dişin görünen kısmını örten mine (substan-tia adamantinea) tabakası kronu değişik kalınlıkta kaplamıştır. Kesici kenara doğru 2,5 mm. ye kadar kalınlaşan mine tabakası boyun bölgesine doğru gittikçe incelir.
Her diş kökü çene kemiğinde alveol denen kendine özel bir boşluğa girmektedir. Dişin kök kısmındaki dentin tabakasını alveol içinde saran ve onu sımsıkı tutan maddeye ise sement denir. Kök sementi dişin kemiğe en fazla benzeyen dokusudur. Mine sınırından apeks’e kadar bütün kökü örter. Sement kendisi ile çene kemiği arasında bulunan bir zar (periyodont) yoluyla diş kökünü kemiğe yapıştırır. Al-veolün kemik duvarında bulunan gayet küçük delikler (beslenme delikleri) dişin beslenmesini sağlar.
Dentin (substantia eburnea) tabakası kimyasal yapısı, fiziksel sertliği ve biyolojik özelliği bakımından kemiğe çok benzer, ancak mine kadar sert değildir. Dentin odon-toblast adı verilen özel hücrelerden yapılmıştır, ana maddesi bol fibril ihtiva eder. Genç insanlarda hafif şeffaf olcn dentin, yaşlandıkça kanalcıkların boşluklarındaki kireçli maddeler çökmesiyle tamamen şeffaf (transparan) bir dentin durumuna geçer. Süt dişleri zamanla dökülür, yerine kalıcı dişler çıkmaya başlar. Mavi-beyaz renkteki süt dişleri, sarımtırak renkteki kalıcı dişlere nazaran genel olarak daha küçüktürler. Süt dişlerinde mine boyun hizasında tümsek meydana getirmiştir, zamanı geldikçe de sallanarak düşerler. Kalıcı dişler 5-20 yaşlar arasında çıkar. Önce azı dişleri çıkar, arada düşmemiş süt dişleri vardır. Daha sonra 12 yaşlarında M-7 çıkar. Dişlerin çıkış sırası şematik olarak gösterilmiştir. En son çıkan, arkadaki en ufak azı dişi akıl dişi veya yirmi yaş dişi diye bilinir.
