Dekubitus Ulserasyon

Dekübitus Ülserasyon

Bu lezyonlar felçli ve bilinci kapalı hastalarda, uzun süre yatmaktan dola­yı yatak çarşaflarına temas eden deri bölgelerinin sürekli basınca bağlı oluşan lokalize iskemisi sonucu görülür.

Klinik özellikler

Tipik olarak ülserler sakrum veya kalça bölgesinde, topuk­lar, kafanın arkası skapula ve dirseklerde oluşur. Ülserler derine iner ve sulantılı olup kötü görünümlüdür.

Dekübitus Ülserasyon Tedavisi

Titiz ve dikkatli olan bir hasta bakıcısının yardımıyla hastanın basınç nok­talarının sürekli değiştirilmesi için çevrilmesi gereklidir. Koyun postu ya­tak takımı, havalı yataklar dekübitus ülserlerini önlemede yardımcı olabi­lir. Ayrıca sağlanacak doğru beslenme ve genel sağlık uygulamaları ba­sınçla oluşan yaraları önlemede yardımcı olur.

Ülsere lezyonların her birinin toksik olmayan antibakteriyel solüsyon­larla temizlenmesi gereklidir. Ek olarak, yapışkan ve toksik olmayan ör­tücü pansumana ihtiyaç vardır. (Venöz ülserlerde olduğu gibi)

Nöropatik ülserler

Nöropatik ülserler, sinirin yaralanmasından sonra görülen, derinin hipo-anestetik veya anestetik alanlarındaki ve istemsiz tekrarlayan travmalar so­nucu oluşur. Birleşik Krallık’ta ve Avrupa’da diyabetlilerde çok sık görü­lür ama dünyanın bazı bölgelerinde lepra daha yaygın bir sebeptir.

klinik özellikler

Bu lezyonlar çok derine inebilir. Çoğunlukla ayak tabanlarında görülmesi­ne rağmen ayağın başka yerlerinde de oluşabilir.

Tedavisi

Lokal tedavinin, bu lezyonlar üzerine herhangi bir olumlu etki yapması beklenilemez. En etkili tedavi, sadece bir pansumanla veya herhangi bir malzemeyle zarar görmüş alanı korumaktır. Eğer mümkünse, anestetik alana yeniden duyu almayı sağlamaktır.