Bir kelebeğin hayatı kadar güzel ve bi o kadar da ömrümün olmasını istiyorum kimi zaman.
Yaşamak aciz bedenime ve ruhuma zor geliyor. Uçup gitmek istesem de bu hayattan, yapamıyorum… Çekip gitmek için kanadımı çırptığımda, geride bıraktıklarım ‘’vicdan’’ denilen bu basit kelimenin anlamını öğrenecekler diye kendimi kandırıyorum… Belki de bu yüzden kanat çırpamıyorumdur? Dostlarımın dudaklarından çıkan her sözcük zehir olsa da, panzehiri kendim de buluyorum… Yaşadığım bazı aşkları kendime anlatıyorum fakat inanabileceğimi zannetmiyorum…