Bazal Hucreli Karsinom (Yuzeysel Karsinom)

Bazal Hücreli Karsinom (Bazal Hücreli Epitelyomu)

Bazal hücreli karsinom, bazaloid hücrelerin lokal olarak invazif olmasına rağmen, nadiren metastaz yapan ve keratin benzeri yapılara farklılaşma-yan bir epitelyal tümörüdür.

Klinik özellikler

Çok sayıda klinik tipi vardır.

Nodülokistik. En sık görülen formudur. Şeffaf veya deriyle aynı renk­li, kubbe şeklinde nodüller (0.5-1.5 cm çapında) ortaya çıkar. Uzun sü­re, genellikle yıllarca değişmeden kalır ve en sonunda ülsere olur (Re­sim 13.9). Genellikle telanjiektatik bir deri ile örtülü olup, serpiştiril­miş pigmente alanlar olabilir. Genellikle güneş gören yerlerde tek bir lezyon şeklinde ortaya çıkar; en çok tutulan yerler kafa ve boyundur, ekstremitelerde nadir görülür. Yüzde 20’si gövdede ortaya çıkar. Der-mal sellüler nevüsler, sebase bez hipertrofisi ve benign kıl follikülü tü­mörlerinden ayırt edilmelidir.
Ülseratif. Nodülokistik tip bazen kenarları yüksek ve içe dönük bir ül­ser oluşturur. Bu tip yaygın ismiyle “rodent ülser” ola­rak bilinir.

Pigmente. Nodülokistik lezyonlar çok koyu renkli pigmente olabilir ve sıklıkla melanomlarla karıştırılır

Morfeik. Genellikle beyaz, skar benzeri, basık, sert plaklar şeklinde olup, lokalize sklerodermaya benzediklerinden dolayı böyle adlandırı­lırlar.

Yüzeyel. Bunlar değişken çapta, ince, pembe, pullanma gösteren ve sı­nırları belirgin plaklar şeklindedir. Sınırları bir mercek ile incelendiğinde keskin “ince” yüksek kenarı saptanabilir. Bowen hastalığı ve hatta psoriasis plaklarıyla da karıştırılabilir. Genellikle gövde ve ekstremitelerde görülürler.

Bütün bazal hücreli karsinom tipleri gittikçe genişler ve invazyon gös­tererek kulak, burun ve göz gibi lokal dokularda yıkıma yol açarlar. Nadir olarak metastaz yaparlar ve sıklığını tahmin etmek zordur. Yinede bazal hücreli karsinomun en yaygın insan tümörlerinden biri olduğunu ve bildi­rilen metastaz sayısı tüm literatürde 500’e yakın olduğunu düşündüğü­müzde, bu karsinomun metastaz yapma oranının çok düşük olduğu bilin­melidir.

Patoloji ve etiyopatogenez

Üst dermişte küçük bazofilik epidermal hücre kümeleri görülür, dıştaki hücreler daha prizmatik olup nodulun etrafını düzenli bir şekilde çevreler . Bazal hücre kümelerin arasında çok sayıda mitotik bölün­meler görülebilir. Yavaş büyüme hızının, aynı anda proliferasyonu denge­de tutan hücre ölümü oranıyla açıklanabileceği düşünülmektedir. Rutin his­tolojik kesitlerde tümör hücre kümeleri ve etraftaki dermiş arasında glikop-rotein benzeri maddelerin erimesine bağlı bir boşluk görmek mümkündür. Bazal hücreli karsinom lezyonlarının çoğu, kronik güneşte kalmaya ve UVR hasarına bağlıdır. Çünkü lezyonlar fotohasarın yüksek olduğu kişi­lerde, ışığa maruz kalan bölgelerde görülür. Buna rağmen gençlerde, gü­neş ışığına maruz kalmayanlarda ve fotohasarın olmadığı kişilerde, solar keratoz veya diğer melanom dışı deri kanser tiplerine göre daha sık görü­lür. Bunun nedeni açıklanamamasına rağmen, bazı lezyonların konjenital malformasyonlardan ortaya çıkabileceği savunulmuştur. Bu durum, UVR maruziyeti ile bağlantıları olmaması durumunu açıklayabilir.

Epidemiyoloji

Bazal hücreli karsinomun sıklığı solar keratozun görülme oranını yansıtır. Skuamöz hücreli karsinom ve diğer fotohasar formlarında olduğu gibi ba­zal hücreli karsinomun da sıklığı gittikçe artmaktadır.

Bazal Hücreli Karsinom Tedavisi

Lezyonların çoğu kolaylıkla çıkarılabilir. Küçük lezyonlarda küretaj yapı­labilir ve tabanı koterize edilir. Cerrahi tekniklerde iyileşme oranı %95 ‘tir. Daha büyük lezyonlarda biyopsi ile tanı doğrulandıktan sonra radyoterapi ile tedavi edilebilir.