Adı: Hemerocallis (Güngüzeli)
Adını eski yunanca “hemera:gün” ve “kallos.: güzellik” sözcüklerinden almıştır. Kısa ve etsi yapıda yumrulu yer altı gövdeleri, otsu özellikte ve çok sayıda sürgünleri vardır.
Hemerocallis’ler besin maddesince zengin ve serin bahçe topraklarını severler. Nemli ve yarı gölge ortam isterler. Aksi halde, yaz aylarında sıkça sulanmalıdırlar. Yerleri sık değiştirilmemelidir.
Yeşil alanlarda bordür ve grup bitkisi olarak kullanılırlar. Su yüzeylerine yakın, nispeten ıslak ortamlar için de uygundurlar.
Üretim:
Üretim, kök grubunu ayırma ya da parçalara ayırma ile yapılır. Dikim mevsimi ilkbaharda mayıs ayı sonuna kadardır. Kısmen tohumla daüretilebilirler. Bu takdirde, ancak 3-4 yıl sonra çiçek açacak duruma gelebilirler.
İris – Süsen
Adı: İris
Familya: İridaceae
İris, eski yunanca “gökkuşağı” anlamına gelir. Rhizomlu, nadiren de yumrulu bitkilerdir. Sığ köklüdürler. Mavi, sarı ve beyaz renkte açan çiçek rengi çeşitleri vardır. Muhteşem bahçe çiçekleridir.
Her iyi ve hafif yapılı bahçe toprağında çok az ışıkla kolayca yetişir. Kanaatkardırlar. Bazıları çölde, bazıları soğukta, bazıları ılıman iklimde olmak üzere geniş bir sıcaklık aralığına dayanabilir. Park ve bahçelerde fazlaca kullanılan, sevilen bitkilerdir. Bordür ve grup bitkisi olarak kullanılmaya uygundurlar. Kesme çiçek olarak da değerlendirilebilirler.
4. toprak zonunda iyi yetişir. Nisan – Mayıs aylarında çiçeklenir.
1-1.5 metre boylanır. Direk güneş ışığından hoşlanır. 2-3 yılda bir ayrılma yapılmalıdır. İyi drenajlı yerlerde çok iyi yetişirler.
Üretim:
Kökten ayırma yöntemi ve tohumla üretilirler. Ancak, güç tohum bağlarlar ve tohumdan elde edilen bitkiler geç çiçek açar. Yeşil alanlarda kullanılan İris’lerin 3 yılda birgençleştirilmeleri yararlıdır.
Orchid – Orkide
Adı: Orchid
Genelde pembe, beyaz ve sarı renk çiçeklenir. Orkideler yılda bir kere 2 veya 3 ay çiçekli kalırlar. Orkideler kesme çiçek olarak en uzun yaşayabilme özelliğine sahiptir bu yüzden bir hediye olarak veya bir incelik olarak çiçek alıyorsanız çok iyi bir seçimdir.
Gündüz 21- 29 derece, gece ise 16- 19 derece arasındaki gibi ılık sıcaklıklarda yetişirler. Direk günışığından uzak tutulmalı gölge yerlerde bırakılmalıdır. Direk günışığına maruz kalırsa yapraklar gözle görülür biçimde kararır.
Toprağı tamamen kuruduktan sonra sulanmalıdır. Yazın 4-7, kışın 8 – 15 gün sulanmalıdır. Hiç bir zaman çok sulu bırakılmamalıdır.
Sonbaharda gece sıcaklığını birkaç haftalığına serin bir pencere kenarında veya yarı açık pencere önünde yerleştirerek 13-18 dereceye indirirerek floresan etkisi yaratabiliriz.
Genellikle 18 olmak üzere her 12 – 24 ay arasında bir saksıyı değiştirmek gerekir ve saksıda hızlı drenaj özelliği gösterecek olan bir karışım toprak kullanılmalıdır.
Aquilegia – Haseki Küpesi
Adı: Aquilegia Coerulea – Haseki Küpesi
Familya: Ranunculaceae
Çok yıllık otsu bitkilerdir. Güçlü kök sistemleri vardır. Çiçekleri mavi, sarı, kırmızı, ve beyaz renkli, çok gösterişlidir. Bahar aylarında açarlar.
Aquilegia’ ların Orta Avrupa, Kuzey Amerika ve ve Asya’da doğal olarak yetişen 30 türü vardır.
Her türlü, yumuşak yapıda kültür toprağında kolayca yetişebilir. Fakat, daha çok tınlı-kumlu toprakları sever. Kireçli ortamlara yaprak kompostu karıştırılmalıdır. güneşli ve yarı gölge ortamlar yaprak kompostu karıştırılmalıdır. Güneşli ve yarı gölge ortamlar uygundur. Çeşitli pereniyal çiçek bordürlerinde, park ve bahçelerde kullanılmaya, aynı zamanda kesme çiçekçiliğe uygundurlar
Üretim:
Kökten ayırma, yan sürgünler ve tohumla üretilebilirler. Tohum ekimi, ilkbaharda yastıklara yapılır. Ekimden 2 hafta sonra çimlenirler. Fakat, tohumlar olgunlaşınca hemen ekildiklerinde, çimlenme ertesi yıl ilkbaharda olur. Tohumla üretimde kültür formlarında açınım olmaktadır. Tohumlar 2 yıl süre ile çimlenme güçlerini korur. Genç fideler sıcak ve kumlu toprakları sever.
Tulipa – Lale
Adı: Tulipa – Lale
Familya: Liliaceae
Adını persce “Toliban: turban” sözcüğünden almıştır. Soğanlı bitkilerdir. Çiçek renkleri çok değişiktir. Kısmen etsi yapraklardır.
Tulipa’nın Doğu ve Merkezi Asya ile, Japonya, Kuzey Afrika ve Avrupa’da yaygın 80 türü bulunmaktadır. Ülkemiz doğal bitki örtüsü de Lale türleri yönünden zengindir.
Üretim:
Lale üretimi yavru soğanlarla olur. Bunun 3 yıllık bir dönegelimi vardır. Ana soğanların dibinde oluşan nispeten iri-gelişmiş soğanlar, ertesi yılın çiçekli bitkilerini, daha küçük boyutlu yavru soğanlar ise, sonraki yılın yedek ve 3. yılın ana soğanlarını oluşturur. Üçüncü yıl sonunda, soğanlarda dejenerasyon başlar. Soğan dikimi sonbahar aylarında yapılır.
Aster – Saraypatı, Aster
Adı: Aster – Saraypatı
Familya: Compositae
Aster, eski yunancada “Yıldız” demektir. Çok ya da tek yıllık otsu bitkilerdir. Çiçekleri kırmızı, pembe, mavi, leylak rengi ve beyazdır. Aster’ler çoğu Kuzey Amerika’lı bitkillerdir. Dünyada 250 türü saptanmıştır.
Aster’ler, ağır olmamak koşulu ile her bahçe toprağında yetişebilir. Yüksek ve orta boylu çeşitler pereniyal bordürler için çok uygundur. Çalı grupları önünde ve çim alanlar içinde de kullanılabilirler. Bodur çeşitleri ise, kaya bahçelerinde daha çok kullanılmaktadır.
Üretim:
Bahçe kültür formları, genellikle kökten ayırma ve yeşil çelik yöntemleri ile üretilir. Fidan dikimi, mutedil iklim bölgelerinde sonbahar ya da erken ilkbaharda, serin ve soğuk iklim koşullarında ise, bahar aylarında yapılır. Tohumla üretim, islah kuruluşlarından temin edilmeleri durumunda uygundur.
Gaillardia – Gayret Çiçeği
Adı: Gaillardia – Gayret Çiçeği
Familya: Compositae
Otsu bitkilerdir. Sarı, kırmızı, kahverengimsi sarı ve karışık renklerde açarlar.
Gaiilardia’ların Amerika kıtasında doğal olarak yetişen 12 türü bulunmaktadır. Yeşil alanlarda genellikle, kültür formları kullanılmaktadır.
Gaillardia’lar geçirgen, oldukça kumlu topraklarda daha iyi yetişir. Bir yere dikilip köklenmelerinden sonra güneşli, hiç olmazsa yarı gölge koşullar dışında özel bakım işlemi gerekmez. Yaşlı bitkilerin başka bir yere naklinde titiz davranılmalı, bu işlem hiç olmazsa ilkbahar aylarında yapılmalıdır.
Gailardia’lar çok güzel, gösterişli çiçeklere sahip olduklarından, bahçelerde fazlaca kullanılırlar. Bordür ve grup bitkisi olarak kullanılmaya uygundurlar. Büyük çiçek kapitulumları ve değişik çiçek renkleri ile ilgi çekicidirler.
Üretim:
İlkbaharda dip sürgünlerinden ve kökten ayırma yöntemi ile üretilirler. Sonbahar dikiminde bitkiler zarar görür. Yeşil çelik ve tohumla da üretim yapılabilir. Ancak, çelikler don görmeyen bir ortamda kışlatılmalıdır. Tohum ekimi mayıs- haziran ayları arasında yapılır. İklimsel koşullar uygunsa ve mart ayında ekim yapılabilirse, aynı yılın sonbaharında çiçeklenme sağlanır. Tohumların çimlenme gücü 2 yıldır. Ekimden 2 hafta sonra çimlenirler.
Camellia – Kamelyalar
80 kadar türü bulunan, herdemyeşil çalı ve ağaçlardır. Gözalıcı çiçekleri vardır. Çaygülü ve Japongülü olarak da bilinen Kamelyalar, güle benzeyen, düz veya katmerli, beyaz, pembe ya da kırmızı renklerde harikulade gösterişli, büyük çiçekler açarlar. Parlak, koyu-yeşil ve dolgun yapraklar bütün bir sene boyunca alımlıdır. Anavatanları Çin, Japonya, Hindistan ve Endonezya olan bu bitkilrin 3000 in üzerinde kültivarı bulunmaktadır.
Şiddetli soğuklardan büyük ölçüde zarar gören Kamelyalar, sıcak ve ılıman iklimlerde bir başka gül olurlar. Ilıman sahil kesimlerimizde dışarıda yetiştirilebilen bu bitkiler, diğer soğuk bölgelerde kapta yetiştirilip, kışın içeri alınmalıdır.
Kamelyalar çok nazlı bitkilerdir. Bakımlarında yapılacak en ufak bir hata ya da ihmal onları küstürebilir. Hafif gölge yerlere ve organik maddelerce zengin, iyi drene olan, hafif nemli ve hafif asit topraklara dikin. Çok fazla ya da az yapılan bir sulama sorun olabilir. Saman ya da yaprak döküntüleri ile yapılacak 5 cm. kalınlıkta bir malçlama çok güzel sonuçlar verir.
Üretilmeleri; yaprak tomurcukları veya kök çelikleri ile olur.
Aster – Yıldızpatı
Aster ve Yıldız Papatyası gibi adlarla tanınır. Yıldızpatı, Kasımpatı ile Saraypatı çiçekleri kadar makbuldür. Çiçeklerinin küçük, fakat çok olması ve özel olarak renklerinin, bu çiçeklere önem verilmesine neden olmuştur.
En zarif çeşitleri beyaz, pembe, kırmızı ve açık mor renkte olanlarıdır. Çiçekleri uzun zaman dayanır. Eylülden başlayarak çiçek açarlar.
Yıldızpatının kesilmiş çiçek olarak kıymeti vardır. Saksılarda kolayca yetişen Çin cinsi bodur ve saksıda yetiştirmeye daha elverişlidir. Dalları çok yükselmiş cinsleri kenar bölmelere, duvar kenarlarının süslenmesinde kullanılır. Toprağın hafif kumsal ve gübreli olması gerekir.
Bu fidanların ancak sabahları 2-3 saat güneş gören ve akşama kadar gölgelenen yerlere dikilmesi yerinde olur.
Canna – Tesbih Çiçeği
Tesbih Çiçeği bahçelerimizde çok eskilerden beri tanınırdı. Tohumların siyah renkli, çok sert ve şekil bakımından tesbih tanesine benzemesi, bu adı almasına neden olmuştur. Yeşil ve gösterişli yaprak ve çiçeklerinin çok büyük olması, bahçelerde çoğalmasına yardım etmiştir. Çeşitli ve değişik cinsleri ve birçok çeşitleri vardır. Bunalrın hepsi ilkbaharın ilk sıcaklıklarında, bulundukları yerden yaprak sürmeye başlayarak Haziran ve Temmuzdan Kasıma kadar çiçeklenmeye devam eder. Gübreli ve kuvvetli topraklardan hoşlanır. Sıcak ve güneşli durumlarda iyi yetişir. Yazın sık sık sulanmaya gereksinim duyar. Saksıda ancak bodur çeşitleri yetiştirilmektedir.
Anchusa – Sığır Dili
Adı: Anchusa – Sığır Dili
Familya: Boraginaceae
Bir ya da iki yıllık otsu bitkilerdir. Yayvan ya da dikine, bol dallı gelişme gösterirler. Kaba, dikensi ya da sert, batıcı tüylüdürler. Avrupa, Afrika ve Doğu Asya’da doğal olarak yetişen 30 Anchusa türü vardır.
Anchusa’lar hemen hemen her iyi bahçe toprağnda yetişebilir. Fakat, genellikle nispeten nemi az, tın ve kireç içeren topraklar ve güneşli ortamlarda iyi gelişirler. Bazıları ise, nemli ve yarı gölge ortamları sever. İri, yüksek boylu dallanma gösterenlerde yatmalarını engellemek için destek gereklidir. Kaya bahçelerinde, diğer bahçe ve parklarda kullanılmaya uygundurlar. Kaya bahçelerinde iki yıllık çeşitler kullanılır. Bu ortamlarda çiçek etkisi daha uzun süreli olur. Çeşitli türlerinin kullanım farklılığı, toprak ve diğer yetişme ortamı koşullarından kaynaklanır. Daha çok mavi ve menekşe renkli olanlar aranır. Geniş çayırlar içinde de iyi etkilidirler.
Üretim:
Kökten ayırma ve tohumla üretilirler. Tohumlar çoğu kez, bitkilerin bulunduğu ortamlarda kendiliğinden fide oluşturur. Bununla birlikte, tohumla üretime islah kuruluşlarından sağlanmaları halinde başvurulmalıdır. Dikim mevsimi erken ilkbahar aylarıdır. Tohum ekimi mayıs-haziran aylarında yapılır. Şaşırtma işlemi gereklidir. Tohumdan elde edilen fideler eylül ayında ya da ilkbaharda bahçedeki yerlerine dikilir. Tohumların çimlenme gücü 2-3 yıldır. Ekimden 2 hafta sonra çimlenme gerçekleşir.
Benzer Yazılar:
Çiçek nasıl yetiştirilir
Erkan Şamcı evde çiçek bakımı faydaları
Akdeniz bahçe salatası Tarifi
Cicek Hastaligi Nedir Cicek Belirtileri Tedavisi
Çiçek Hastalığı Variola Nedir ?
Cicek Hastaligi Nedir Cicek Belirtileri Tedavisi
CİCEK HASTALIGININ TEDAVİSİNDE YAPILACAKLAR.
Bitkilerde Cicek Yapisi
Çiçek hastalığı
Kanser hastalarına çiçek yasağı
