Farmakokinetik etkileşmeler
Antikolinerjik bir ilaç olan triheksifenidilin Madopar ile birlikte uygulanması, levodopa absorpsiyon hızını azaltır, fakat miktarını değiştirmez. Demir sülfat, levodopa’ya bağlanarak levodopa’nın maksimum plazma konsantrasyonunu ve EAA’ını %30-50 azaltır. Bu sebeple, demir ve levodopa farklı dozlarda verilmelidir. Demir sülfat ile birlikte tedavi sırasında, hastaların tümünde değil ama bazılarında, klinik olarak anlamlı farmakokinetik değişiklikler gözlenmiştir.
Metoklopramid, levodopa absorpsiyon hızını arttırır. Metoklopramid midenin boşalmasını sağlayarak levodopa’nın biyoyararlanımını arttırmasına rağmen, dopamin reseptör antagonisti özellikleri ile hastalığın kontrolünü ters etkileyebilir.
Bromokriptin, amantadin, selejilin ve domperidon ile levodopa arasında hiçbir farmakokinetik etkileşim bulunmamaktadır.
Farmakodinamik etkileşmeler
Nöroleptikler, opioidler (papaverin), fenitoin ve rezerpin içeren antihipertansif ilaçlar, Madopar’ın etkisini inhibe ederler.
Antihipertansif alan hastanın tedavisine Madopar ilave edildiğinde semptomatik postural hipotansiyon meydana gelebilir. Bu sebeple, Madopar tedavisine başlandığında antihipertansif ilacın dozunu ayarlamak gerekebilir.
İreversibl non-selektif MAO inhibitörleri alan hastalarda Madopar uygulanacaksa, MAO inhibitörlerinin kesilmesi ve Madopar’a başlanması arasında en az iki haftalık bir ara olmalıdır. Aksi takdirde, hipertansif kriz gibi istenmeyen etkiler meydana gelebilir (Bkz. Kontrendikasyonları). Selejilin gibi selektif MAO-B inhibitörleri ve moklobemid gibi selektif MAO-A inhibitörleri, Madopar tedavisindeki hastalara verilebilir. Etkinlik ve tolerans göz önüne alınarak, hastanın bireysel ihtiyacına göre levodopa dozunun yeniden ayarlanması tavsiye edilir. MAO-A ve MAO-B inhibitörleri kombinasyonunun etkisi, non-selektif MAO inhibisyonuna eşittir. Bu nedenle bu kombinasyon Madopar ile birlikte verilmemelidir (Bkz. Kontrendikasyonları).
Trisiklik antidepresanlarla birlikte kullanıldığında nadiren hipertansiyon ve diskineziyi içeren advers etkiler rapor edilmiştir.
Fenotiazinler, butirofenonlar, risperidon gibi dopamin D2 reseptör antagonistleri ve izoniazid levodopa’nın terapötik etkisini azaltabilir.
Madopar sempatomimetiklerle (adrenalin, noradrenalin, isoproterenol veya amfetamin gibi sempatik sinir sistemini uyaran ajanlar) birlikte uygulanmamalıdır, zira levodopa bunların etkilerini potansiyalize edebilir. Birlikte uygulamanın zorunlu olduğu durumlarda, kardiyovasküler sistemin yakından takip edilmesi gereklidir ve sempatomimetik ilaçların dozlarının azaltılması gerekebilir. Diğer antiparkinson ilaçlarla (antikolinerjikler, amantadin, dopamin agonistleri) kombinasyon yapılabilir, ancak bu, tedavinin hem istenen, hem de istenmeyen etkilerinin yoğunluğunu artırabilir.
Madopar veya diğer ilacın dozunu azaltmak gerekebilir. Bir COMT inhibitörü ile adjuvan tedaviye başlandığında, Madopar dozunun azaltılması gerekli olabilir. Levodopa’nın etkisi bir süre başlamayacağı için, Madopar tedavisi başladığında, antikolinerjikler aniden bırakılmamalıdır. Levodopa, katekolamin, kreatinin, ürik asit ve glikoz için yapılan laboratuar testlerinin sonuçlarını etkileyebilir. Madopar alan hastalarda, Coombs testleri hatalı pozitif sonuç verebilir. İlaç, proteinden zengin bir diyetle alındığında, etkinin azaldığı gözlenmiştir.
Levodopa ile 10-25 mg piridoksin hidroklorür (B6 vitamini) verilmesi aromatik amino asit dekarboksilasyon hızını arttırarak levodopa’nın etkisini tersine çevirebilir. Benserazid piridoksinin bu aksiyonunu önlediğinden, Madopar destek piridoksin alan hastalara verilebilir.
Levodopa’nın prolaktin salgılanmasını baskıladığı ve büyüme hormunu seviyesini arttırdığı bilinmektedir.
