Vatan Sevgisi İmandandır

Milletlerin yurt tutup özgürce yaşamlarını sürdürmek için uğrunda nice mücadeleler verdiği toprak parçasına vatan denilmiştir.

”Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır“ veciz sözüyle, anlatılmak istenen; budur. Korunması, Hadisi Şerifle teşvik edilmiştir.  ”Bir kimse kendini, dinini, namusunu ve malını korurken öldürülürse şehittir”( Tirmizi, Diyat / 22) Bu sebepledir ki “vatan sevgisi imandandır” peygamber buyruğunda; vatan sevgisiyle iman, birlikte zikredilmiştir.

Uğrunda ölünen şeyin kıymeti, ölen kişiye de değer kazandırmıştır. Ve Peygamberlikten sonra en yüksek mertebe olarak şehitlik zikredilmiştir.

Milletler, kendi toprakları üzerinde dinlerini, dillerini, örf ve adetlerini koruyabilmeleri için mutlaka “vatan” edindikleri toprak parçalarına ve onu korumaya muhtaçtırlar.

Tarihte Müslüman Türk Milletini at sırtından indirmeyen, hep bu ideal olmuştur. Bu uğurda ölüm hiçbir zaman engel olmamıştır.

Onu, inancı bu seviyeye getirmiştir. İnandığı Kur’an, ona bu konuda ufuk açmıştır, hedef koymuştur, müjde vermiştir:

“Allah yolunda öldürülenleri, ölüler sanma. Hayır, (onlar) diridirler. Rabb’leri katında rızıklanmaktadırlar. Allah’ın keremiyle kendilerine verdiklerinden sevinçli olarak, arkalarında henüz (şehid olup) kendilerine yetişemeyenlere de korku olmadığı, onların da üzüntüye uğramayacakları müjdesiyle sevinmektedirler. Allah’ın nimeti ve keremiyle ve Allah’ın mü’minlerin ecrini zayi etmeyeceği müjdesiyle sevinirler” (Âl-i İmran / 169, 170, 171)

Peygamber efendimizde şehitlik mertebesinin önemini bir başka hadisi şerifte haber vererek, önümüze bir hedef koymuştur.      

“Muhammed’in nefsi, elinin kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, Allah yolunda savaşmak ve öldürülmek, sonra savaşmak ve yine öldürülmek, sonra yine savaşmak ve öldürülmek isterdim” (Buhâri, İman, 26; Müslim, İmâre,103,107; Neseî, Cihad, 37).

Vatan Şairimiz Mehmet Akif, yıllar önce bu tehlikeleri görerek milletimizi uyarmıştı;

“Bastığın yerleri “Toprak” diyerek geçme tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme yazıktır atanı;
Verme; dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.”

Sevgi ile iman birbirini tamamlayan unsur olarak değer bulmuştur. Sevginin şiddeti ve derecesi bir yerde imanın şiddeti ile doğru orantıdır. Düşüncelerdeki vatan olgusu, kalplerdeki iman duygusuyla denk hale getirildiği zaman; “vatan uğrunda ölünecek” zamandır.

Çanakkale en güzel örnektir. “ Türk milleti bir iki karış ötede ölüm kusan silahların üzerine, biraz sonra öleceğini bile bile, dualar okuyarak ve koşarak gitmiştir.” Tespiti bunun delilidir.

Böyle bir hadise, ancak imanla tarif edilebilir. Bu şuurla vatanına sahip çıkan bir nesil istiyorsak, Çanakkale’deki o ruhu tekrar canlandırmamız lazımdır. Yoksa da sata sata bitirilir, vatan diye bırakılan topraklar…

UĞUR KEPEKÇİ